زنان افغانستان، امید در محاصره خاموشی

گزارشی از تاب‌آوری انسانی در دل بحران؛ نگاهی به یک‌سال فعالیت«افغانستان‌هیلف»

جمهوری مدارا: درحالی‌که بحران انسانی در افغانستان به مرحله‌ای بی‌سابقه رسیده، زنان این کشور همچنان در خط مقدم تاب‌آوری قرار دارند.

در شرایطی که آموزش برای دختران ممنوع شده و زنان از مشارکت در زندگی عمومی بازمانده‌اند، نهادهای بین‌المللی نظیر «افغانستان‌هیلف» سعی دارند با اقدامات هدفمند، کورسویی از امید را زنده نگه دارند.

فراموش‌شدگان در میان خاکستر جنگ

افغانستان بعد ازحاکمیت دوباره طالبان تا حد زیادی از تیتر رسانه‌های بین‌المللی ناپدید شده اند؛ غیبت خبری‌ای که به سود حکومت طالبان و به زیان میلیون‌ها شهروند، به‌ویژه زنان، تمام شده است. افغانستان امروز تنها کشوری‌ست که در آن، آموزش دختران تنها تا صنف ششم مجاز است. زنان به‌طور سیستماتیک از عرصه عمومی زندگی حذف و صدای آنان خاموش شده است.

این سرکوب، در کنار بحران‌های اقتصادی، بیکاری گسترده و ناامیدی، آینده‌ای تاریک را رقم زده است.

«افغانستان‌هیلف» با بیش از سه دهه فعالیت‌های بشردوستانه مستمر در افغانستان، در گزارش سالانه خود تصویری جامع از تلاش‌های خود در سال ۲۰۲۴ ارائه کرده است.

این سازمان که دفتر مرکزی‌اش در شاف‌هاوزن سوئیس قرار دارد، در شرایط دشوار کنونی همچنان در حوزه‌هایی چون سلامت، آموزش، حمایت از زنان و کودکان بی‌سرپرست با و جود چالشهای فروان در افغانستان به فعالیتش همچنان ادامه داده است.

بر اساس داده‌های رسمی، کمک‌های مالی دریافتی «افغانستان‌هیلف» در سال ۲۰۲۴ نسبت به سال گذشته بیش از ۳۰۰ هزار فرانک کاهش یافته و از ۱.۲۷۶ میلیون فرانک به ۹۶۰ هزار فرانک رسیده است.

این کاهش عمدتاً متوجه پروژه‌های آموزشی و بازتوانی اضطراری بوده است.

با این حال، این نهاد مردمی همچنان با اتکا به ۱۳۰۰ حامی وفادار، موفق به اجرای ۲۴ پروژه در سراسر افغانستان شده است.

علی‌رغم محدودیت‌های گسترده‌ای طالبان برنهاد های امداد رسان «افغانستان‌هیلف» توانسته است خدمات خود را در ۱۳ مرکز درمانی در ولایت‌های دایکندی، بامیان، خوست و غزنی ادامه دهد.

اگرچه حمایت مستقیم از بیمارستان شهدا در غزنی پایان یافته، این مرکز با پشتیبانی شرکای محلی به فعالیت خود ادامه می‌دهد.

تهدید بلندمدت علیه نظام سلامت، به‌ویژه با توجه به محدودیت در آموزش دختران و تربیت نیروی متخصص زن، یکی از نگرانی‌های عمده مطرح‌شده در این گزارش است؛ خطری که مستقیماً سلامت نسل آینده، به‌ویژه مادران و کودکان، را هدف قرار داده است.

با ممنوعیت آموزش رسمی برای دختران بالاتر از صنف ششم، «افغانستان‌هیلف» تلاش کرده از طریق ایجاد کتابخانه‌ها، دوره‌های آموزش زبان و کامپیوتر و کارگاه‌های مهارتی همچون خیاطی، بسترهایی هرچند محدود اما موثر برای ادامه یادگیری فراهم آورد.

در دایکندی یک کتابخانه ویژه زنان افتتاح شده و در کابل نیز دو دوره خیاطی برای ۲۴ زن برگزار شده است که در پایان هر شر کت کننده یک چرخ خیاطی برای ایجاد درآمد خانوادگی دریافت کردند.

سه خانه ویژه کودکان بی‌سرپرست در بامیان و غزنی مأمن حدود ۲۰۰ کودک بوده است. این خانه‌ها افزون بر سرپناه، امکان آموزش رسمی تا صنف ششم را نیز فراهم کرده‌اند.

برخی از دختران بزرگ‌تر، با همکاری نهادهای محلی، به پاکستان منتقل شده‌اند تا تحصیل خود را در محیطی امن ادامه دهند؛ طرحی که تا پایان سال ۲۰۲۴ تأمین مالی شده است.

در راستای تقویت تاب‌آوری اقتصادی، برنامه توزیع دام، به‌ویژه گوسفند، در سال گذشته ادامه یافته است. ۳۰۰ رأس گوسفند بین ۷۵ خانواده نیازمند توزیع شد.

هر خانواده با دریافت چهار رأس دام، گامی در مسیر خودکفایی اقتصادی برداشتند.

همچنین بسته‌های غذایی با همکاری نهادهای محلی و ارسال یک محموله کمک توسط سازمان «GAiN سوئیس» در میان خانواده‌های آسیب‌پذیر توزیع شد.

در اقدامی نوآورانه، «افغانستان‌هیلف» با همکاری نهادهای محلی اقدام به تولید و فروش کیف‌های دستی از بوم ارگانیک کرده است. ۲۰ درصد از درآمد فروش این کیف‌ها به حمایت از کودکان بی‌سرپرست اختصاص یافته و از طریق وب‌سایت رسمی ای سازمان قابل خریداری است.

سازمان «افغانستان‌هیلف» تاکید کرده است که همچنان به فعالیت‌های خود در سخت‌ترین شرایط ادامه می‌دهد؛ تلاشی برای آنکه زنان و کودکان افغانستان، فراموش‌شده‌ترین قربانیان بحران، صدایی در جهان داشته باشند.